ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ဘယ္လုိအေျဖရွာမလဲ

ဓာတ္ပံု - ေဂ်ေမာင္ေမာင္ (အမရပူရ)၊ NARONG SANGNAK/အီးပီေအ

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေလ့လာသူမ်ားႏွင့္ ပညာရွင္မ်ားက တူညီေသာ မွတ္ခ်က္တစ္ခု ေပးၾကသည္။ အေျခအေနမေကာင္းဘူးဟူ၍ ျဖစ္သည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထုိးလုိသည့္ ဆႏၵရွိသည္။ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံး(KNU)မွလြဲ၍ က်န္တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အမ်ားစုကမူ ၂၀၁၅ ေနာက္ပုိင္း တက္လာမည့္ အစုိးရႏွင့္မွ လက္မွတ္ထုိးလုိသည့္ သေဘာရွိသည္။ တပ္မေတာ္ကလည္း တုိင္းရင္းသားမ်ား လက္မခံသည့္ မူ ၆ ခ်က္ကို တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ရခါနီးမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ျပန္လည္ေရွ႕တန္းတင္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း စက္တင္ဘာလ ေနာက္ဆုံးပတ္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ (UPWC)ႏွင့္ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ညိႇႏႈိင္းေရးအဖြဲ႕(NCCT) တုိ႔၏ ငါးရက္ၾကာ ေဆြးေႏြးပြဲ၌ မည္သည့္ သေဘာတူခ်က္မွမရဘဲ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့သည္။ ထုိ႔
ေနာက္ပုိင္းမွစ၍ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္တုိ႔တြင္ တုိက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။

လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးတြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီႏွင့္ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး ဦးတည္ ေျပာဆုိခ်ိန္တြင္ ျပည္ခုိင္ၿဖဳိးပါတီက ေရြးေကာက္ပြဲ စနစ္ျပင္ေရး(PRစနစ္က်င့္သုံးေရး)ကို ေရွ႕တန္း တင္လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ေရွ႕တုိးမလာဘဲ ရပ္တန္႔ သြားသည့္ အေနအထား ျဖစ္လာခဲ့သည္။

အေျပာင္းအလဲ မလုိခ်င္သူမ်ားႏွင့္ ကုိယ္က်ဳိးစီးပြား ထိခုိက္မည္ကို စုိးရိမ္သူမ်ားက လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနအား ေရွ႕မတုိးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေၾကာင္း ဒီခ်ဳပ္မွ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးျမင့္ဦးက သုံးသပ္သည္။

ကမၻာ့ဘဏ္ (WB)၏ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ၂၀၁၃- ၁၄ ၾကားျဖတ္ မဟာဗ်ဴဟာ စာတမ္းတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ယခင္အစုိးရ လက္ထက္၌ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ သြားခဲ့ေသာ အသုိင္းအ၀ုိင္းက ယခုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို အႏၲရာယ္ဟု ထင္ျမင္ လာႏုိင္သည္ဟု သုံးသပ္ထားသည္။

‘‘စလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာတုန္းက ေဆြးေႏြးလုိ႔ရတဲ့ဟာ ေဆြးေႏြးတယ္။ မရတဲ့ဟာေတြ ခဏခ်န္ထား ခဏခ်န္ထားနဲ႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ခဏခ်န္ထားတာေတြ လာၿပီးဆုံတာေပါ့။ ဒါေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔က ဒီလုိပဲ ေႏွးသြားတာေပါ့’’ဟု ျပည္ခုိင္ၿဖဳိးပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ဦးတင့္ေဇာ္က သူ၏အျမင္ကုိ ေျပာသည္။

လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္ျမန္သြားခ်င္ေသာ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ မသြားခ်င္ေသာ အင္အားစုမ်ားဟူ၍ အင္အားစု ႏွစ္စုျဖစ္ေပၚလာၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလုိလားသူမ်ားက အခ်ိန္ဆြဲေနသည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနသည္။

‘‘ႏုိင္ငံေရးအသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘုံသေဘာတူညီခ်က္က သိပ္မရွိဘူးလုိျဖစ္ေနတယ္။ အေျခခံ ဥပေဒေျပာင္းလဲေရးကို ဘယ္လုိလုပ္မွာလဲ။ တုိင္းရင္းသားေရးရာကိစၥေတြကို ဘယ္လုိလုပ္မွာလဲ။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ကိစၥကို ဘယ္လုိလုပ္မွာလဲ’’ဟု အေမရိကန္ႏုိင္ငံ တကၠသုိလ္တစ္ခုတြင္ ႏုိင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ သင္ၾကားေနသူ ကိုမင္းဇင္က ေခတ္ရနံ႔မဂၢဇင္းႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတြင္ သုံးသပ္ထားသည္။

၂၀၁၁ ၾသဂုတ္လ တတိယပတ္တြင္ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး ေတြ႔ဆံု သေဘာတူညီမႈ ရၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျမန္ဆန္ခဲ့သည္။ ယခုအခါမူ ဆက္ဆံေရး ေအးဆက္ေနသည္။

ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ အစုိးရအဖြဲ႕လက္ထက္ ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ငန္းမ်ား ၂၀၁၁ ၾသဂုတ္ ၁၉ ရက္တြင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ စတင္ေတြ႕ဆုံခ်ိန္မွ စတင္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ဆက္တုိက္လႊတ္ေပးျခင္း၊ ျမစ္ဆုံစီမံကိန္း ရပ္ဆုိင္းျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေပးကာ ဒီခ်ဳပ္ကို ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ႏုိင္ရန္ လမ္းဖြင့္ေပးျခင္း၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ေပးျခင္း၊ ဆႏၵျပခြင့္ဥပေဒျပ႒ာန္းျခင္း စသည္တုိ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထုိ႔အျပင္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္ တရား၀င္ ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္။

ယင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ပါတီျပန္လည္ မွတ္ပုံတင္ၿပီး ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကမ္းလွမ္းမႈေဆာင္ရြက္ၿပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ ၁၄ ဖြဲ႕ႏွင့္လည္း ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ ေရးထုိးႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။

သုိ႔ေသာ္ ခုိင္မာသည့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ရရွိရန္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးရင္း၊ ႏွစ္ေက်ာ္လာသည့္အခ်ိန္တြင္မူ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေျခအေနမွာ အက်ပ္အတည္း တစ္ခုႏွင့္ ရင္ဆုိင္လာရသည္။

‘‘NCA(တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္) အလားအလာက အခုသုံးသပ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အလားအလာ မေကာင္းပါဘူး’’ဟု RCSS/SSA (ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ/ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္)မွ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဗုိလ္မွဴးႀကီးစုိင္းလွက သုံးသပ္သည္။

‘‘တပ္မေတာ္ရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေနာက္ဆုံးဦးေဆာင္ၿပီး လာေဆြးေႏြးသြားတဲ့ပုံကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ တပ္မေတာ္ရဲ႕ မူ ၆ခ်က္ကို ျပန္ေရွ႕တန္းတင္ လာတာက တုိင္းရင္းသားေတြ လက္ခံႏုိင္မွွာ မဟုတ္ပါဘူးဆုိတာ သိရက္နဲ႔ တမင္သက္သက္ ျပန္တင္ျပသလုိမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္’’ဟု ဗုိလ္မွဴးႀကီးစုိင္းလွက ေျပာသည္။

သေဘာတူညီမႈ ရရိွခါနီးတြင္ ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးေနေသာ ႏွစ္ဖက္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနျဖင့္ လက္ေတြ႕မက်ေသာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသျဖင့္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေရွ႕မတုိးဘဲျဖစ္လာေၾကာင္း NCCT ဒုတိယအဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္ ဖဒိုေစာကြယ္ထူး၀င္းက ေျပာသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ယခင္ အစည္းအေ၀းမ်ားတြင္ သေဘာတူထားေသာ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းပါ အခ်က္အခ်ဳိ႕ကို ေနာက္ဆံုးျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ျပန္လည္ ထည့္သြင္းလာၾကၿပီး ငါးရက္ၾကာျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲ၌ မည္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္မွ မရရိွဘဲ ၿပီးဆံုးခဲ့သည္။

ထိုေဆြးေႏြးပြဲၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ေအာက္တိုဘာလဆန္းတြင္ ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္းတြင္ ‘‘အခုလို အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အဆင့္ျဖစ္တဲ့ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္မႈ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ ေရးထိုးေရးကိစၥကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မွသာလွ်င္ မိမိတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္ကုိ ပံုေဖာ္ထုဆစ္ႏုိင္မယ့္  ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စတင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ စတင္ႏုိင္မွသာလွ်င္ ၾကားကာလ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ၊ ၂၀၁၅ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြမ်ား ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏုိင္မႈနဲ႔ ညင္သာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ကူးေျပာင္းမႈမ်ားကုိ ေရရာေသခ်ာေစမွာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း သတိျပဳမိေစလိုပါတယ္’’ဟု သတိေပးစကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အစိုးရႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္တုိ႔ၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာ အေျခအေန မေကာင္းသည့္ အေနအထား ရိွေနခ်ိန္တြင္ အစိုးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တို႔ၾကား ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ေကာင္းသည့္ အေနအထား မဟုတ္ေပ။

အစိုးရ အေနျဖင့္လည္း လႊတ္ေတာ္က ျပ႒ာန္းေပးသည့္ ဥပေဒမ်ားအား နည္းဥပေဒအျဖစ္ ျပ႒ာန္းေပးရန္ ၾကန္႔ၾကာျခင္းႏွင့္ လႊတ္ေတာ္က အစိုးရအေပၚ တိုက္တြန္းခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းေပးမႈ နည္းလာသည္ဟုလည္း ဦးအုန္းတင္က သံုးသပ္ ေျပာၾကားသည္။

 ၀န္ႀကီးအမ်ားစုမွာလည္း အစုိးရသက္တမ္း တစ္ႏွစ္သာ က်န္ရိွေတာ့သည္ အခ်ိန္တြင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ ေလ်ာ့နည္းလာသည္ကို ေတြ႕ရိွရေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူ ဦးေက်ာ္လင္းဦးက သံုးသပ္သည္။

ထို႔အျပင္ သမၼတႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆက္ဆံေရး ေအးစက္ေနသည္မွာလည္း တစ္ႏွစ္ခန္႔ပင္ ရိွလာၿပီျဖစ္သည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏႈတ္ဆိတ္ေနျခင္းႏွင့္ ေလးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး ေတာင္းဆိုရာတြင္ မေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာသူမ်ားက သံုးသပ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏  ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ေအးစက္လာခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္မႈမ်ားမွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးမွ ဝင္ေရာက္မည့္ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းဆင္းရဲရဲေနခဲ့ရၿပီး အလုပ္လက္မဲ့ မ်ားစြာျဖစ္ေနေသာ ျပည္သူလူထု၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ လက္ရွိအစိုးရအေပၚ မ်ားစြာေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဆင္းရဲတြင္းက နက္ေနဆဲျဖစ္ေနသည္။

အစိုးရအေနျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး မလုပ္ေဆာင္ႏုိင္သည့္အျပင္ လတ္တေလာ ေပၚေပါက္လာေသာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ အစုိးရသက္တမ္း သံုးႏွစ္ေက်ာ္ လာခ်ိန္တြင္မူ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ေရွ႕မတုိးဘဲ ရပ္တန္႔လု အေနအထားပင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ရပ္တန္႔သြားေသာ္လည္း ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တိုးလာခဲ့သည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းစစ္အား ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္သျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကို မအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း အင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ထိစပ္ေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ပထဝီ၀င္ႏုိင္ငံေရးအရ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ခံေနရသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဆာင္ရြက္ရန္မွာ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး မေဆာင္ရြက္ႏုိင္သေရြ႕ ပထဝီ၀င္ႏုိင္ငံေရးအရ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ခံေနရေပဦးမည္ျဖစ္သည္။

သူရေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုစဥ္/ဓာတ္ပံု - ေဂ်ေမာင္ေမာင္(အမရပူရ)

ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈတြင္ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရးမွာ အဓိကက်သည္။ ထို႔အျပင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕မ်ား အပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားၾကား ဘံုသေဘာတူညီမႈတစ္ခု ရရွိရန္ လိုအပ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ အဓိကအက်ဆံုးျဖစ္ေသာ သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္နာယကတုိ႔ၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ႏုိင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး စေသာ အေရးႀကီးက႑မ်ားတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ၊ ဘံုသေဘာတူညီမႈမရွိေပ။ သမၼတႏွင့္ ကာခ်ဳပ္ၾကား၊ လႊတ္ေတာ္နာယကႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ၾကား တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ယံုၾကည္မႈ၊ နားလည္မႈရွိပံုရေသာ္လည္း က်န္သူမ်ား ယံုၾကည္မႈေပ်ာက္ဆံုး ေနပံုရေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ားက သံုးသပ္သည္။

အထူးသျဖင့္ လက္ရိွ အစိုးရသက္တမ္း ေလးႏွစ္ရိွလာသည့္ အခ်ိန္ထိ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ကာခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္တုိ႔ၾကား တစ္ႀကိမ္မွ် ေတြ႕ဆံုဖူးျခင္း မရိွေသးေပ။ ထိုအခ်က္က အဓိကအတုိက္အခံပါတီ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ တပ္မေတာ္အၾကား မည္သည့္ နားလည္မႈမွ် မရေသးသည့္ သေဘာဟု သံုးသပ္သူမ်ား ရိွသည္။

အဆိုပါ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို အစီအစဥ္အတုိင္း က်င္းပၿပီး အႏုိင္ရရိွေသာပါတီ အစိုးရဖဲြ႕ကာ ႏုိင္ငံေရးအသြင္ ေျပာင္းလဲမႈ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ရိွလိမ့္မည္ဟု ေတြးဆထားသူမ်ား ရိွသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္စံုတစ္ရာ အာမခံခ်က္မရွိပါက ၂၀၁၅ တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာလည္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္ႏုိင္ေၾကာင္း KNU ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ဖဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္က ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေျခအေနမွာ အေနအထားေကာင္းသည့္ အေျခအေန မဟုတ္ေပ။ ေအာက္တိုဘာလတြင္ UPWC ႏွင့္ NCCT တို႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးရန္မွာ မေသခ်ာသည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနသည္။

‘‘ဒီလုိ လမ္းပိတ္ေနတဲ့ အေျခအေနမွာ NCCT က ယခုေနာက္ဆံုး ေဆြးေႏြးပြဲမစတင္မီမွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ ကတိကဝတ္တစ္ခု အရင္ရထားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္’’ဟု RCSS/SSA မွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဗုိလ္မွဴးႀကီးစိုင္းလွကဆုိသည္။

တစ္ႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ မထိုးႏုိင္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးျပႆနာအား ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းသြားမည့္ ကတိက၀တ္ကို ရရိွေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္ၿပီး တုိက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ မျဖစ္ပြားရန္ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ လုိအပ္ေပသည္။ ထုိက့ဲသုိ႔ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါက တုိင္းျပည္မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားျဖစ္လာမွာကို စုိးရိမ္ရၿပီး ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲလည္းမျဖစ္၊ တုိင္းျပည္ရဲ႕အာဏာကိုလည္း တပ္မေတာ္က ျပန္သိမ္းသြားမည္ကိုလည္း  စိုးရိမ္ရေၾကာင္း ဗုိလ္မွဴးစုိင္းလွကဆိုသည္။

ထုိအေျခအေနေတြကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ရန္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး နည္းလမ္း တစ္ခုသာရိွသည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနျဖင့္ ငါးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး အျမန္လုပ္ေဆာင္သင့္၍ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ညိႇႏႈိင္း ေဆြးေႏြးသင့္ေၾကာင္း NLD ပါတီမွ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ဦးထြန္းထြန္းဟိန္းက အႀကံျပဳသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရွ႕တြင္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံအျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ အသြင္ကူးေျပာင္းႏိုင္ခဲ့ေသာ ေတာင္အာဖရိက၊ အင္ဒိုနီးရွားတုိ႔ နမူနာအရ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကား ဘံုသေဘာတူညီခ်က္ ရရိွရန္ႏွင့္ ကုိယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ သေဘာထားႀကီးရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္။ ေတာင္အာဖရိကဆုိလွ်င္ ႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ရန္ လူမည္းေခါင္းေဆာင္ မန္ဒဲလားႏွင့္ လူျဖဴအစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဒီကလက္ပ္တု႔ိမွာ အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာ၊ သေဘာထားႀကီးစြာျဖင့္ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈရိွရိွျဖင့္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သည္။ အင္ဒုိနီးရွား ဆုိလွ်င္လည္း တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သေဘာထားႀကီးစြာ၊ အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ တပ္မေတာ္တုိ႔၏ ပါ၀င္မႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ကာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ေခ်ာေမြ႕ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမႈ၊ ကုိယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ တုိင္းျပည္အတြက္ ေစတနာထားမႈ၊ ဉာဏ္ပညာႀကီးမႈတုိ႔ကုိ ျပသရန္အခ်ိန္မွာ ယခုအခ်ိန္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ားက သံုးသပ္သည္။

ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ လက္ရိွျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အက်ပ္အတည္းမွာ အေျဖရွာေတြ႕မည္မဟုတ္ေပ။

‘‘ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္ခင္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရးအရ အေျဖတစ္ခုခု ရွာသင့္တယ္။ မွ်ေျခတစ္ခုခုရေအာင္ လုပ္သင့္တယ္။ ဒါ လုပ္ႏိုင္၊ မလုပ္ႏိုင္ကမွ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးရဲ႕ တကယ့္မွတ္ေက်ာက္ပဲ။ ဒီလုိမဟုတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲကို တြန္းလုပ္ရင္ ပီအာရ္ကိုပဲ သံုးေစဦးေတာ့ အတုိက္အခံက အျပတ္အသတ္ႏိုင္မွာပဲ။ အကယ္၍သာ မဲမခုိး၊ မဲမလိမ္ဘူးဆုိရင္ ႏုိင္မွာေပါ့။ အဲဒီလိုႏုိင္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။ အုပ္စုိးသူက မလံုမၿခံဳျဖစ္မွာပဲ။ အုပ္စုိးသူက မလံုမၿခံဳျဖစ္ရင္ အာဏာလဲႊဖုိ႔ထက္စာလို႔ရိွရင္ တျခားနည္းေတြနဲ႔ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ပိုၿပီးျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ စစ္တပ္က ေျခာက္လေလာက္ (သုိ႔) တစ္ႏွစ္ အာဏာကိုထိန္းႏိုင္ဖို႔ လုပ္လုိ႔ရတယ္။ ဒါကအတုိက္အခံက အျပတ္အသတ္ႏုိင္လို႔ရိွရင္ေပါ့။ အျပတ္အသတ္မႏုိင္ဘဲ မဲညစ္တာ၊ မဲလိမ္တာ၊ မဲခုိးတာ၊ အတိုက္အခံက အျပတ္အသတ္ မႏိုင္ဘူးဆိုရင္လည္း လူထုက စိတ္ဆုိးၿပီးေတာ့ လူထုအံုႂကြမႈေတြ၊ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ၊ အဲဒီကာလေတြကို ေျဖရွင္းရလိမ့္မယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြကာလဆုိေတာ့ ပုိၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြမတုိင္ခင္ ႀကိဳတင္ညိႇႏႈိင္းမႈမရိွထားဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွ်ေျခတစ္ခုကို မရွာႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပဲြဟာ မွတ္ေက်ာက္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တုိင္းျပည္အတြက္ ဒုကၡျဖစ္ေစမယ့္ Spark မီးပြားျဖစ္သြားဖို႔ ပိုမ်ားပါတယ္’’ဟု ကိုမင္းဇင္က ေခတ္ရန႔ံႏွင့္အင္တာဗ်ဴးတြင္ သံုးသပ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြမတုိင္မီ လက္ရိွႏုိင္ငံေရးတြင္ အဓိကက်ေသာ အင္အားစုမ်ားၾကား ႏုိင္ငံေရးပဋိညာဥ္ (Political Pact) သုိ႔မဟုတ္ ဘံုသေဘာတူညီမႈတစ္ခုရရိွရန္ မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္ရမည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။

ထိုသုိ႔ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါက ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲသည္ ေအာင္ျမင္ရန္မျဖစ္ႏုိင္ဟု ႏုိင္ငံေရး သိပံၸပညာရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာသူမ်ားက သံုးသပ္ေနၾကသည္။

By ေအာင္သူရ ရန္မ်ိဳးႏိုင္
Copy from - 7daydaily.com