ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ဘယ္လို ကူညီရမလဲ

ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒ ခ်မွတ္မႈအေပၚ ဩဇာရွိတဲ့ ဝါရွင္တန္ အေျခစိုက္ မဟာဗ်ဴဟာႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာေလ့လာေရးဌာန (Center for Strategic and International Studies – CSIS) က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ စစ္ေရးအခ်ိတ္အဆက္ေတြ ပိုအားေကာင္းေအာင္ လုပ္သင့္တယ္လို႔ တိုက္တြန္းေျပာဆိုလိုက္ျပီး မ်ားမၾကာခင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ စစ္ေရးပူးတြဲ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ တပ္မေတာ္ အရာရွိမ်ားကို သင္တန္းေပးဖို႔ အလားအလာေတြကို အေမရိကန္နဲ႔ ျမန္မာ စစ္ဘက္ အရာရွိေတြ ေဆြးေႏြး ညွိႏႈိင္းေနၾကျပီ ဆိုတာေၾကာင့္ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူ အမ်ားအျပား ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

 

ကေလးစစ္သား သုံးတာ၊ ေပၚတာဆြဲတာ၊ အရပ္သားေတြကို ႏွိပ္စက္တာလို ဖိႏွိပ္မႈေတြနဲ႕ နာမည္ပ်က္ လာခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႕ ခ်ီ ၾကာခဲ့တဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ကို ဘယ္လို လူရာျပန္သြင္းၾကမွာလဲ။

 “ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အရပ္ဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈအား စစ္တပ္က ဆက္လက္ပံ့ပိုး၍ တိုင္းရင္း သားေဒသမ်ားတြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲရန္ သေဘာတူပါက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေနႏွင့္ ျမန္မာ့ တပ္မ ေတာ္ႏွင့္ ပူးတြဲ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ စတင္စဥ္းစားသင့္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ျမန္မာစစ္တပ္ အရာရွိမ်ား အား ေရြးခ်ယ္၍ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ လံုၿခံဳေရး အေထာက္အကူ အစီအစဥ္ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ စစ္ေရးပညာႏွင့္ သင္တန္း (International Military Education and Training) အစီအစဥ္တြင္ပါဝင္ေစၿပီး ႏိုင္ငံတြင္းရွိ ကာကြယ္ေရး စစ္တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ တက္ေရာက္ခြင့္ ေပးသင့္ပါသည္” လို႔ CSIS က စက္တင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔ထုုတ္ အစီရင္ခံစာ ထဲမွာ ေရးထားပါတယ္။

ဒါ့ျပင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔ စင္ကာပူမွာ ႏွစ္စဥ္က်င္းပတဲ့ ရွန္ဂရီလာ စကားဝိုင္း (Shangri-la Dialogue) နဲ႔ တႏွစ္ ၂ ႀကိမ္ က်င္းပတဲ့ အာဆီယံ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးမ်ားနဲ႕ အျခား ေဒသတြင္း အစည္းအေဝး (Asean Defense Ministers Meeting-Plus – ADMM-Plus) လိုမ်ိဳး ေဒသဆိုုင္ရာ ဖိုရမ္ေတြကိုလည္း တက္ေရာက္ သင့္တယ္လို႔ CSIS က တိုက္တြန္း ထားပါေသးတယ္။

 ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလွမင္းက ျမန္မာနဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယား စစ္ေရး အခ်ိတ္အဆက္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ဇြန္လတုန္းက က်င္းပတဲ့ ရွန္ဂရီလာ စကားဝိုင္းကို အသံုးခ်ခဲ့တဲ့ အျပင္ ေဒသတြင္း တည္ၿငိမ္မႈအတြက္လည္း အဲ့ဒီစကားဝိုင္းမွာ ေတာင္းဆိုုခဲ့ပါတယ္။

 ဒါေပမယ့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္တဲ့ လက္ရိွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ အႀကီးမားဆံုုး အခက္ အခဲအျဖစ္ ဆက္ရိွေနေသးတာလည္း ဒီစစ္တပ္ပါပဲ။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ေလးပံု တပံုေနရာကို ယူထားတာ၊ ဖြဲ႔စည္း ပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးမွာ အမိန္႔အာဏာရွိေနတာ၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဓိက စီးပြားေရးလုုပ္ငန္းေတြမွာ ထဲထဲ၀င္၀င္ ရွိေနေသးတာ၊ ၿပီးေတာ့ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ တသီတတန္း အတြက္ တာ၀န္ရိွေနတာ ဒီစစ္တပ္ပါပဲ။

 အဲ့ဒီစစ္တပ္က တိုင္းျပည္ဘတ္ဂ်က္ရဲ႕ ေလးပံုုတပံုုနီးပါး ရေနေပမယ့္ တပ္အင္အား သုံးသိန္းခြဲကို သင့္တင့္ ေအာင္ မေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ဘူး။

 “ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အႀကီးမားဆံုး စီးပြားျပႆနာက တိုင္းျပည္ရဲ႕ လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြအတြက္ ရဲ့ အသုံးစရိတ္ကေန စတာပဲ” လို႔ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ မက္ကြာရီ တကၠသိုုလ္က ျမန္မာ့အေရးကၽြမ္းက်င္သူ စီးပြားေရးပညာရွင္ ေရွာင္တာနယ္ (Sean Turnell) က ေျပာပါတယ္။ သူက “အဲဒါေၾကာင့္ အစိုးရရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ဆိုင္ရာ မူ၀ါဒ၊ ေငြေၾကးမူ၀ါဒ၊ ေငြေၾကးလဲလွယ္ႏႈန္းမူ၀ါဒ၊ ကုန္သြယ္ေရးမူဝါဒ အျပင္ အရာကိစၥတိုင္းမွာ တလြဲေတြ ျဖစ္ကုန္ေစတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။

 အဲ့ဒီအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္တဲ့ဒဏ္ကို ခံရတာက ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ သယ္ယူပိုု႔ေဆာင္ေရး စတဲ့ တကယ္႕ အေရးတၾကီးက႑ေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုုေတြ ရာစုႏွစ္ထက္ဝက္ေက်ာ္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ “ေရွ႕တန္း” ေဒသက ျပည္သူေတြဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ဒုကၡေပးမႈကို တိုက္႐ိုက္ အခံရဆံုး ပါ။ ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းတခ်က္ကေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာရွိတဲ့ “ကိုယ့္ရိကၡာ ကိုယ္ဖူလံုေရး” ဆိုတဲ့မူေၾကာင့္ အရပ္သားေတြဟာ စစ္တပ္က အခြန္ေကာက္ခ်င္သလို ေကာက္တာကို ခံေနရလို႔ပါပဲ။

 ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ အမိန္႔တခု ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ တပ္ရင္းတိုင္း ကိုယ့္ရိကၡာ ကိုယ္တာ၀န္ ယူရမယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔ပါ။ ေဒသအသီးသီးမွရွိတဲ့ တိုင္းမႉးေတြဟာ အဲ့ဒီအမိန္႔ေအာက္မွာ ဘ႑ာေငြရွာေဖြတာ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တကယ့္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရွ႕တန္းမွာရွိတဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြ လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ရွာစား ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္လာပါတယ္။ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြက တလကို အေမရိကန္ ၁၀ ေဒၚလာေလာက္ပဲ လစာ ရတာပါ။

 ေဒါက္တာ ခရစ္စၥတီနားဖင့္ခ္ (Dr Christina Fink) ေရးသားၿပီး ၂၀၀၁ မွာ ထုတ္ေဝတဲ့ “ရွင္သန္ေနတဲ့ တိတ္ဆိတ္မႈ — စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ (Living Silence – Burma under Military Rule)” စာအုပ္ထဲမွာ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ရပ္တည္ၾကဖို႔ ညႊန္ၾကားခံရတဲ့ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္း ထားတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။

 ရွမ္းႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္ေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရဲေဘာ္တေယာက္ဆိုရင္ “ရြာသားေတြနဲ႔ အဆင္ ေျပေအာင္ေနဖို႔ အရာရိွေတြက က်ေနာ္တိုု႔ကိုု ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔မွာ စားစရာမွမရိွတာ။ ဒီေတာ့ သူတို႔စိုုက္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ က်ေနာ္တိုု႔ ခူးစားတယ္။ ၀ယ္စရာ ပိုုက္ဆံ မရိွေတာ့ ဒီလိုပဲ ခူးစားတာ ေပါ့။ သူတို႔က အသာတၾကည္မေပးရင္ ညဖက္မွာ က်ေနာ္တိုု႔ခိုးစားတယ္” လို႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္း တခုမွာ ေျပာထားပါတယ္။

 ရပ္တည္ေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသားအင္းအားစုေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းတခု ျဖစ္တဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါး ကုုန္သြယ္ေရးမွာ ပါဝင္တာဟာလည္း နယ္စပ္္ေဒသေတြမွာ အေျချပဳတဲ့ တပ္ရင္း ေတြရပ္တည္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့နည္းလမ္းတခုျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

 အဲ့ဒီထက္ပိုဆိုးတာကေတာ့ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈေတြမွာ စစ္တပ္က ပါဝင္ပတ္သက္ေနတယ္ ဆိုတာေတြပါ။ ရွမ္းျပည္နယ္ထဲက စစ္တပ္ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ေဒသေတြမွာ ဘိန္းစိုုက္ပ်ိဳးမႈဟာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ေဒသေတြထက္ ပိုုမ်ားတယ္လို႔ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာနက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုုဘာလမွာ ထုုတ္ေ၀တဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္မူးယစ္ေဆး၀ါး ေစာင့္ၾကည့္ေရး ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ အစီရင္ခံစာထဲမွာ ေရးသားထားပါတယ္။

 တပ္ဖြဲ႔တခုစီက ဘယ္ေလာက္ရတယ္နဲ႔ ရဲေဘာ္ေတြက ဘယ္ေလာက္ရၾကတယ္ဆိုတာ အတိအက်သိႏိုင္ဖို႔ အတြက္ တာဝန္ယူဖို႔ တာဝန္ခံမႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ (Human Rights Watch) ရဲ႕ အာရွဌာနခြဲ လက္ေထာက္ ဒါ႐ိုက္တာ အီလိန္း ပီရာဆင္ (Elaine Pearson) က ေျပာပါတယ္။

 “လူ႔အခြင့္ အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ ပိုမ်ားလာတာက ဒီတခ်က္တည္းေၾကာင့္ေတာ့ မဟုုတ္ေပမဲ့ ကိုယ့္ရိကၡာ ကိုယ္ဖူလံုေရး မူ၀ါဒေၾကာင့္ အတင္းအဓမၼ လုုပ္အားေပးခုုိင္းေစတာ၊ ရြာေတြမွာ ၀င္ေရာက္ လုယက္တာ အစရိွတဲ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ ပိုုဆိုုးလာတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ “စစ္တပ္အေနနဲ႔ ဒီကိစၥေတြကို တကယ ္ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းသင့္ပါၿပီ။ ျပႆနာရဲ႕ တစိတ္တပိုုင္းကေတာ့ စစ္အသံုုးစရိတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လံုး၀အေမွာင္ခ်ထားျခင္းပါပဲ” လို႔လည္း သူက ဆိုပါေသးတယ္။

 ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္စစ္တပ္နဲ႔ ပိုုမိုုအားေကာင္းတဲ့ အခ်ိတ္အဆက္ေတြရွိတာဟာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္သလားဆိုတာ ေမးခြန္းေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။
အေမရိကန္အထူးတပ္ဖြဲ႔က အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီး တင္မိုသီ ဟိုင္းနီးမင္း (Timothy Heinemann) ကေတာ့ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အက်ိဳးရွိတယ္လို႔ မျမင္ပါဘူး။ သူဟာ ျမန္မာႏိုုင္ငံထဲက ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာ တုုိင္းရင္း သားေဒသေတြမွာ ေဒသခံေတြအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ Worldwide Impact Now အဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္သူပါ။

 “အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ စစ္ေရးအရ ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဆိုတဲ့ကိစၥက ျပည္ေထာင္စုု အတြင္းမွာ မီွတင္းေနထိုုင္ၾကတဲ့ တိုုင္းရင္းသားေတြ အားလံုး အတတ္ပညာေတြနဲ႔ စြမ္းရည္ေတြ ျမင့္မားလာဖို႔ ျဖစ္ရမွာပါ။ ဒီကိစၥကို ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္မွာေရာ ျပည္နယ္အဆင့္ေတြမွာပါ ေဆြးေႏြးဖို႔လိုပါတယ္၊ အဲ့ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ႏိုင္ငံက တကယ့္ကို ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္” လို႔ အၿငိမ္းစားဗုိလ္မႉးႀကီးက မၾကာေသးခင္ကပဲ အာရွ တိုုင္းမ္စ္ သတင္းဌာနကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။

 “စစ္တပ္ကိုု ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္လုုပ္တယ္ဆိုတာက တိုုင္းျပည္တျပည္ကို တကယ္ဖံြ႔ၿဖိဳးေအာင္လုပ္တာရဲ႕ အစိတ္ အပိုုင္းေသးေသးေလး တခုပါ။ ဒီကိစၥကိုု ကိုင္တြယ္တဲ့အခါမွာလည္း တိုင္းျပည္ကို လမ္းေၾကာင္းမွန္တင္ေပး ႏိုင္ဖို႔ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေတြ၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔လို လံုုၿခံဳေရးစနစ္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ စီးပြားေရးစနစ္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီး အစီအစဥ္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္” လို႔လည္း သူက ဆိုပါေသးတယ္။

 ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ပိုေကာင္းတဲ့ စစ္ေရးစြမ္းရည္ေတြ မသင္ေပးခင္ ႏိုင္ငံထဲမွာ တိုုးတက္မႈအမ်ားႀကီးျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ လက္ရွိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ပိတ္ဆို႔ ဟန္႔တားေနတာေတြပါပဲ။ အရာအားလံုးမွာ စစ္တပ္က အရိွန္အ၀ါႀကီးေနတယ္ဆိုတာကို သံသယရိွသူေတြအေနနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္က စစ္ပြဲေတြကို ၾကည့္ၿပီး အကဲျဖတ္ႏိုင္ပါ တယ္။ အဲ့ဒီစစ္ပြဲေတြဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ရပ္တန္႔ဖို႔ ၂၀၁၁ ခုုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာ အမိန္႔ေပးခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲ ေတြပါ။

 စစ္တပ္က သမၼတအမိန္႔ကိုု အဲ့ဒီလို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳခဲ့ေပမယ့္ တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး “အထက္ေအာက္” ေျပာင္းလဲမႈေတြကေတာ့ စတင္ေနပါၿပီ။ ကာကြယ္ေရးအသုံးစရိတ္ကို မေၾကညာေပမယ့္ အစိုးရ အေနနဲ႔ ၂၀၁၂ – ၂၀၁၃ ဘ႑ာႏွစ္အတြက္ စစ္သံုးစရိတ္ကို ၂၃.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၁၄.၅ ရာခိုုင္ႏႈန္း အထိ ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္လို႔ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ဦးလွထြန္းက ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။

 ဒီ စစ္အသံုုးစရိတ္ ေလွ်ာ့ခ်တဲ့ကိစၥကို ကေလးစစ္သား အသံုးျပဳမႈ တိုက္ဖ်က္ဖို႔၊ မျဖစ္စေလာက္ လစာေငြ ကိစၥ ေျဖရွင္းဖို႔နဲ႔ မတရား အခြန္အတုတ္ ေကာက္ယူတာေတြကို တားျမစ္ဖို႔ဆိုတဲ့ နည္းလမ္းသစ္ေတြနဲ႔အတူ အစိုးရက ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ။

 ရန္ကုုန္မွာအေျခစိုက္တဲ့ ႏိုုင္ငံတကာ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ILO) ဆက္ဆံေရးအရာရိွ စတိဗ္ မာရွယ္ (Steve Marshall) က စစ္တပ္ရဲ႕ ကိုယ့္ရိကၡာ ကိုယ္ဖူလံုေရး မူဟာ အဓမၼ လုုပ္အားေပး ေစခိုင္းတဲ့ကိစၥေတြ အတြက္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတခု ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒီျပႆနာကို ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းေနတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

 “ဒီကိစၥ (မတရားအခြန္အတုတ္ေကာက္တာ) ကိုု ျမန္မာအစိုုးရက အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံလုုိက္ပါၿပီ။ မၾကာ ေသးခင္ကပဲ အတင္း အဓမၼ လုုပ္အားေပးခုုိင္းေစမႈ ပံုုစံအားလံုုး ပေပ်ာက္ေရး လုုပ္ငန္းအစီအစဥ္ (Plan 4L) အစိုးရက သေဘာတူလိုုက္ပါၿပီ။ အဲဒီ သေဘာတူညီခ်က္ေအာက္မွာ ျမန္မာႏိုုင္ငံ အလုုပ္သမား ၀န္ႀကီးဌာန၊ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ILO တို႔ပူေပါင္းၿပီး လုုပ္ထံုုးလုုပ္နည္းေတြကို ေရးဆြဲခ်မွတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါ ေတြကို ျမန္မာႏိုု္င္ငံ ဥပေဒနဲ႔ အဓမၼလုပ္အားေပးမႈဆိုင္ရာ စာခ်ဳပ္ အမွတ္ ၂၉ မွာတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ တာဝန္ဝတၱ ရားေတြနဲ႔အညီ ေရးဆြဲသြားမွာပါ။ လိုအပ္တဲ့ လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ ဆိုင္ရာ အေထာက္အပံ့ ေတြ လည္း ပါဝင္ပါလိမ့္မယ္။ ပစ္မွတ္ထားတာကေတာ့ လက္ရိွလုုပ္ငန္းကိုု ၂၀၁၃ မတ္လ ၁ ရက္ေန႕မွာ အၿပီး သတ္သြားဖို႔ပါပဲ” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

 လစာေတြ တိုုးျမင့္ေပးတာဟာ အစိုုးရဌာနေတြမွာရွိေနတဲ့ ျခစားမႈအေလ့အထကိုု တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပေပ်ာက္ သြားေစႏုုိင္တယ္လို႔ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သူရေရႊမန္းက ေဖေဖၚ၀ါရီလမွာ ေျပာဆိုုခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ ႏိုုင္ငံက အစိုုးရ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လစာဟာ တျခားႏိုုင္ငံေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ နည္းလြန္းတာမို႔ ဝန္ထမ္း အေတာ္မ်ား မ်ားက “လက္ဖက္ရည္ဘိုုး” ေတာင္းၿပီး ရပ္တည္ေနၾကရတာပါ။

 ကာကြယ္ေရး နည္းပညာ တကၠသိုလ္မွာ ၂ ႏွစ္တက္ၿပီးတဲ့ စစ္သားတေယာက္ကို ဒုတပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္ ဒါမွမဟုတ္ တပ္ၾကပ္ႀကီးအျဖစ္ တိုုက္႐ိုက္ရာထူးတိုုးေပးၿပီး တႏွစ္ကို အနည္းဆံုး အေျခခံလစာ က်ပ္ေငြ တသိန္းခြဲေပးတယ္၊ ဗိုုလ္ႀကီးေတြက လစာ တသိန္းခြဲနဲ႔ ဗိုလ္မႉးေတြက ၂ သိန္းရတယ္လို႔ စစ္ေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြကို ကိုုးကားၿပီး ေမာကၡပညာေရးမဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

 အစိုုးရတာ၀န္ယူၿပီး တႏွစ္ျပည့္တဲ့ မတ္လ ၁ ရက္ေန႔က ျမန္မာႏိုုင္ငံအတြင္း “ထာ၀ရ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး” တည္ေဆာက္ဖို႔ အစိုုးရအေနနဲ႔ အဆင့္ ၃ ဆင့္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္လို႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ပထမအဆင့္က လက္နက္ကိုုင္ တိုုင္းရင္းသားအင္အားစုေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတာ၊ ဒုတိယအဆင့္က ႏိုုင္ငံေရးပါတီေတြဖြဲ႔စည္းတာနဲ႔ “လက္နက္ကိုင္တပ္မေတာ္ တခုု” ထဲရိွဖို႔ ဦးတည္ ေဆာင္ရြက္တာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ႏိုုင္ငံေရးလုုပ္ငန္းစဥ္မွာ အျပည့္အ၀ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္တာေတြပဲျဖစ္တယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

 အစိုုးရအေနနဲ႔ စစ္တပ္အသံုုးစရိတ္ကိုု ေလ်ာ့ခ်ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ လစာေတြ တိုုးေပးတာ၊ မတရားအခြန္အတုတ္ေကာက္ခံတာေတြကို ဥပေဒအရ တားျမစ္တာနဲ႔ အရင္တုန္းက လက္နက္ကိုင္ ဆန္႔က်င္ခဲ့သူေတြကို တပ္မေတာ္နဲ႔ ပူးေပါင္းဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အလားအလာေကာင္းေတြ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ လူထုုလံုုၿခံဳေရးအတြက္ေတာ့ ႀကိဳတင္သတိထားရမယ့္ပံု ေပၚပါတယ္။

 အေမရိကန္စစ္တပ္နဲ႔ ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းက သမိုင္း စာအုပ္ေတြထဲ ထားခဲ့ခ်င္တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ တရားဝင္ျပီ၊ လူရာဝင္ျပီဆိုျပီး ဘဝင္ကိုင္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနရပါေသးတယ္။

 ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ စစ္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ေနဆဲပါ။ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ ပုန္းေနရဆဲပါ။ ေနျပည္ေတာ္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း အစိမ္းေရာင္ ယူနီေဖာင္းေတြ စစ္တန္းလ်ား မျပန္ႏိုင္ေသးပါ။ ဒီအေျခအေနမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုုအေနနဲ႔ လုပ္ေကာင္း လုပ္သင့္တာကေတာ့ စစ္ပြဲက ေသနတ္သံေတြ အျမန္ တိတ္သြားေအာင္ ေျပာဆိုဖို႕ပါ။

Charlie Campbell ၏ Folly of Tickling the Tamadaw’s Belly ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပသည္။

 

Sa Maung အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ ေဆာင္ပါး